4. Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἡ ψυχή μου ἀναπαύεται στό πρόσωπο τῆς Παναγίας, τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ καί ὅλος συγκινοῦμαι ἀπό τήν ταπείνωση καί την καλωσύνη τῆς ἁγίας καί πάναγνης ψυχῆς της. Τό πρόσωπό της ἐκπέμπει ἀπό κάθε εἰκόνα ἡρεμία, γαλήνη, πράοτητα, ἔλεος καί ἄπειρη καλωσύνη γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Μέ πόση καλωσύνη ἐδέχθηκε τό μήνυμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους! Ἡ καλωσυνάτη ψυχή της ὑπακούει στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ γιά τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ καί μέ πραότητα ἀποδέχεται νά βοηθήσει τό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Ἡ καλωσύνη της ἔκρυβε τήν μεγάλη ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο καί δέχεται νά γεννηθεῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ μέ τό ἄγγελμα τοῦ Ἀρχαγγέλου. Δέν ἐσκέφθηκε τό βάρος τῆς εὐθύνης αὐτοῦ τοῦ ἔργου καί τό πόνο τῆς καρδιάς της ἀπό τά ἐκούσια πάθη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Υἱοῦ της. Ἀλλά ἀπλά εἶπε: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου».

Ἡ καλωσύνη τῆς Παναγίας Θεοτόκου ἔφθασε μέχρι θυσίας τοῦ ἑαυτοῦ της ἀπό τήν ἐθελουσία προσφορά της γιά νά δείξει τήν ἁγνότητα τῆς ἁγίας ψυχῆς στόν ἄνθρωπο τῆς πτώσεως καί πάσχει γιά τη σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Ἡ ὅλη καλωσύνη της πηγάζει ἀπό την ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τήν ἐκφράζει στήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον της, χωρίς νά ὑπολογίζει πόνους καί κόπους τῆς προσωπικῆς ζωῆς της.

Ἡ ἁγία καλωσύνη της ἐφάνηκε ὑπέρμετρα μετά τήν κοίμηση της καί τήν μετάστασή της στούς οὐρανούς πού πάσχει γιά τη σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, βοηθῶντας μέ κάθε τρόπο διά θαυμάτων, ἐμφανίσεων της, τῶν μυροβλύζουσων εἰκόνων της. Πόσες ψυχές ἔχουν σωθεῖ δι’ αὐτῆς μέ τήν ἄπειρη καλωσύνη καί ἀγαθότητά της. Δέν μποροῦμε νά ἐννοήσουμε τό μεγαλεῖο τῆς Πάναγνης ψυχῆς της πού δέεται ἀπαύστως στόν Υἱόν της γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν μας πόσο πολύ πρέπει νά τήν ἀγαπᾶμε καί νά τήν τιμοῦμε γιά τήν ἄπειρη καλωσύνη της, τήν φιλανθρωπία της, τήν ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο. Μόνο ἡ λέξη «Μητέρα» τοῦ Θεοῦ κλείνει τήν Μητρική στοργή γιά μᾶς πού γίνεται εὐσπλαγχνική καί τρυφερή γιά νά μας ἔλξει κοντά στό Θεό διά διαφόρων τρόπων.

Ἡ ἁγία καρδιά της Παναγίας εἶναι ὠκεανός ἀγάπης καί καλωσύνης πού γίνεται μεσίτρεια ὅλου τοῦ κόσμου πρός τόν Θεόν. Ἡ εὐλογημένη τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἄμετρη καλωσύνη της προσφέρει ἄπειρες εὑεργεσίες στούς ἀνθρώπους σέ ὅλο τόν κόσμο, ἀκόμη ἀπλώνει τή θεία χάρη καί στήν κόλαση γιά νά ἀναπαύσει τους ἐκεῖ βασανισμένους ἀνθρώπους.

Κάθε θαῦμα τῆς Παναγίας εἶναι μια πράξη ἀγάπης καί καλωσύνης πρός τόν πονεμένο ἄνθρωπο. Προστρέχει στόν φτωχό, στό ὀρφανό, στή χήρα, στόν ἄρρωστο, στόν βασανισμένο καί σέ κάθε ψυχή πού προσεύχεται γιά βοήθεια. Ἡ Παναγία, ἡ πάγκαλος Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ γλυκεία Θεοτόκος, ἡ πλήρης καλωσύνη τῆς Παρθένου Μαρίας, ἡ θεία πραότητά της γεμίζει τήν ψυχή μας ἀπό ἀγάπη γιά τό θεῖο πρόσωπό Της. Πόσο ἔχουμε ἀνάγκη στή ζωή μας τήν ἀρετή τῆς καλωσύνης τῆς Θεοτόκου! Πόσο πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα νά δείχνουμε τήν καλωσύνη μας στούς συνανθρώπους μας γιά νά ἐκφράζουμε ἔμπρακτα τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας!

Ἡ καλωσύνη στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου συγκεντρώνει πλῆθος ἀρετῶν, ἀγάπης, ὑπομονῆς, εὐγένεια λόγου, συγχωρήσεως, αὐταπαρνήσεως, ὑποχωρήσεως, ὑπακοῆς, πραότητος, εὐσπλαγχνίας, εἰρήνης, φιλανθρωπίας, ἁγνότητα ψυχῆς, καί καρδιά ζέουσα ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον. Ὅταν ἀσκοῦμε τήν καλωσύνη εἴμαστε προσεκτικοί στήν συμπεριφορά μας πρός τόν συνάνθρωπό μας, νά μήν τόν προσβάλλουμε καί τόν ταπεινώσουμε μέ τόν λόγο μας. Πάντοτε φερόμαστε με καλωσύνη γεμάτοι ἀπό ἀγάπη καί τρυφερότητα πού πηγάζει ἀπό τήν καρδιά μας. Δέν θυμώνουμε ποτέ. Δέν ὑπερηφανευόμαστε γιά τά καλά ἔργα μας γιά νά μειώσουμε τούς ἄλλους. Ἀλλά εἴμαστε ταπεινοί σέ ὅλα στή ζωή μας. Δέν εἴμαστε ἀπότομοι στό λόγο μας ἀλλά εὐγενικοί ἀκόμη καί στούς θυμώδεις χαρακτῆρες.

Μεγάλη ἀρετή, ἡ καλωσύνη πού δείχνει τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τοῦ ταπεινοῦ καί ἁγνοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι πάντοτε ἤρεμος καί χαμογελαστός χωρίς νά φωνάζει δυνατά ἀλλά ἐλέγχει τά πάντα μέσα του καί προσφέρει ἡ ἀγάπη τῆς καρδιᾶς του μέ τήν ἄνεση τοῦ μικροῦ παιδιοῦ χωρίς καχυποψίες καί ἐγωϊσμούς. Δέν παρεξηγεῖται μέ τίποτα στή ζωή του, διότι εἶναι πολύ ταπεινός. Εἶναι γλυκός ἄνθρωπος μέ χαρίσματα τοῦ Θεοῦ πού χαίρεται πάντοτε γιά τή χαρά τοῦ Θεοῦ πού κατέχει στήν ἁγνή ψυχή του. Ἡ καλωσύνη εἶναι ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς πού σαγηνεύει καί τούς κακούς ἀνθρώπους μέ τήν εὐγένεια τῆς καρδιάς. Ἡ καλωσύνη φαίνεται στό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἠρεμία καί τήν ἀγάπη πού διαχέει γύρω του. Ἡ καλωσύνη εἶναι ἡ γλυκειά ἀρετή πού γεμίζει φῶς μέ τίς πράξεις ἀγάπης καί ἀλληλεγγύης.

Ὁ ἄνθρωπος τῆς καλωσύνης ἐργάζεται ἀθόρυβα καί σιωπηλά. Πόσο λείπει ἡ καλωσύνη ἀπό τή ζωή μας καί γινόμαστε λογικοί καί σκληροί στόν πλησίον μας γιά ἐπιβολή τῶν δικαιωμάτων μας. Δέν μποροῦμε νά βοηθήσουμε τούς ἄλλους χωρίς τήν καλωσύνη. Δέν μποροῦμε νά διδάξουμε τά παιδιά τό καλό χωρίς τήν καλωσύνη τοῦ ἑαυτοῦ μας. Πόσο ἕνα καλωσυνάτο χαμόγελο μπορεῖ νά γκρεμίσει τά τεῖχη τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τοῦ θυμοῦ τοῦ ἄλλου.

Πόση μεγάλη χαρά νοιώθουμε ὅταν προσφέρουμε τό καλό στόν ἄλλον. Ἔχουμε ψυχική γαλήνη καί ἐσωτερική εὐχαρίστηση. Γεμίζουμε ἀπό εὐτυχία γιά τό καλό πού κάνουμε ἁπλά καί ταπεινά. Ἡ καλωσύνη νά γεμίζει τήν ψυχή μας γιά νά εὐεργετοῦμε τόν κάθε ἄνθρωπο με ταπεινές πράξεις ὥστε νά ζοῦμε μέ εἰρήνη καί γαλήνη ψυχική.